(Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα Πανευβοϊκό βήμα την 14-9-2005)
Έλκω την καταγωγή μου, από την πλευρά του πατέρα μου, από ένα ορεινό, μικρό και φτωχό χωριό, που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν δύσκολα προσπελάσιμο.
Οι μόνιμοι κάτοικοί του ελάχιστοι, δεν φτάνουν τους 100 και αυτοί ηλικιωμένοι. Το χωριό, ίσως, είναι άγνωστο ακόμη για πολλούς, όπως άλλωστε είναι η μοίρα των περιοχών που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση και στην ίδια περιοχή και κινδυνεύουν να εγκαταλειφθούν οριστικά, αν και η φυσική τους ομορφιά παρέχει την δυνατότητα να αναπτυχθούν.
Πρόκειται για τα ΚΑΜΠΙΑ. Απέχουν μόλις 2,5 Km από τη Στενή, που είναι η πιο κοντινή κωμόπολη η οποία αξιοποίησε το συγκριτικό της πλεονέκτημα, που είναι ασφαλώς η θέση της και η φυσική της ομορφιά.
Το χωριό μας βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Ξεροβούνι, προνομιακής περιοχής για ορειβασία και άλλα χειμερινά αθλήματα. Έχει ένα πανέμορφο Ελατόδασος. Στην χωρική του αρμοδιότητα βρίσκεται ο ναός της Αγίας Κυριακής, σε μια περιοχή σπάνιας φυσικής ομορφιάς.
Όπως ήδη αναφέρθηκε και άλλες περιοχές κινδυνεύουν να εγκαταλειφθούν οριστικά, αν και παρουσιάζουν αναπτυξιακό ενδιαφέρον.
Υπάρχει αλήθεια δυνατότητα να διασωθούν αυτά τα χωριά;
Να παραμείνει ο πληθυσμός τους και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάπτυξης;
Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά είναι, αβίαστα, θετική.
Μπορούν να διασωθούν αυτές οι περιοχές, με ευεργετικές συνέπειες τόσο για την τοπική όσο και για την εθνική οικονομία.
Το πρώτο κρίσιμο άμεσο και ζωτικής σημασίας έργο, στη περιοχή, είναι η συνέχιση της διάνοιξης του δρόμου: ΕΡΕΤΡΙΑ –ΘΕΟΛΟΓΟΣ και η διέλευσή του έξω από τους ΒΟΥΝΟΥΣ, δίπλα από τα ΚΑΜΠΙΑ και η συνέχισή του προς ΧΙΛΙΑΔΟΥ- -ΛΙΜΝΙΩΝΑ- ΒΛΑΧΙΑ- ΠΗΛΙ-ΚΡΥΑ ΒΡΥΣΗ- ΚΥΜΑΣΙ- ΠΑΡΑΛΙΑ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ- ΑΧΛΑΔΙ –ΚΟΤΣΥΚΙΑ- ΒΑΣΙΛΙΚΑ.
Η παρέμβαση αυτή θα έχει πολλαπλές θετικές επιδράσεις στην κοινωνική και οικονομική Ζωή του Νομού.
1. Θα αναδείξει τις πανέμορφες ανατολικές ακτές του Αιγαίου, η Τουριστική Αξιοποίηση των οποίων θα δημιουργήσει σημαντικής κλίμακας οικονομία για την περιοχή. Εννοώ βεβαίως τουριστική αξιοποίηση και όχι άναρχη Τουριστική δόμηση και εκμετάλλευση η οποία εν τέλει θα έχει αντίστροφα αποτελέσματα και θα καταστρέψει αντί να δημιουργήσει.
Τουριστική αξιοποίηση με Σχέδιο, με ειδικούς αυστηρούς όρους δόμησης, με ήπιας μορφής παρεμβάσεις που θα σέβονται το φυσικό περιβάλλον, κατ΄ εξοχήν συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής.
2. Θα συγκρατήσει το τοπικό πληθυσμό σ΄ εκείνες τις περιοχές και σε δεύτερη φάση θα τον αυξήσει αφού θα επιστρέψουν στα χωριά τους όσοι ξενιτεύτηκαν για αναζήτηση εργασίας.
3. Θα ενισχυθεί η τοπική οικονομία και ιδιαίτερα η οικογενειακή οικονομία αφού διάφορα τοπικά αγνά αγροτικά προϊόντα που παράγονται ή παρασκευάζονται από τα νοικοκυριά της περιοχής θα διατίθενται στους επισκέπτες και τους διερχόμενους.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς περισσότερο για την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα αυτού του έργου για την ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής – Ανατολικής περιοχής της Εύβοιας.
Αυτό που προέχει είναι η ιεράρχησή του στις άμεσες προτεραιότητες σαν έργο πού δεν μπορεί να αναβληθεί ούτε να καθυστερήσει άλλο.
Πρέπει να το πιστέψουν πρώτα απ΄ όλα οι έχοντες την δυνατότητα να αποφασίζουν για τις τύχες του τόπου.
Η εκτέλεσή του δεν μπορεί να είναι αόριστη χρονικά που σημαίνει ανακοίνωσή του έργου και μη πραγματοποίησή του.(Κοροϊδία του κόσμου, κατά το κοινώς λεγόμενο).
Γιατί έτσι απαξιώνεται και η Πολιτική και οι Πολιτικοί.
Το πρότυπο που τηρήθηκε για την εκτέλεση πολύ δυσκολότερων, πολυπλοκότερων και δαπανηρότερων έργων στους Ολυμπιακούς Αγώνες ας αποτελέσει την αρχή ώστε τα έργα πέρα από την ταυτότητά τους να έχουν και συγκεκριμένο χρόνο ολοκλήρωσης, η παραβίαση του οποίου θα επιφέρει αβάστακτα βάρη στους παραβάτες των συμφωνημένων.
Το μέλλον του τόπου μας εξαρτάται από έργα τέτοιας κλίμακας και ποιότητας.
Και οι άρχοντες του τόπου κρίνονται, ευτυχώς, για τις ενέργειες ή τις παραλείψεις τους και επιδοκιμάζονται ή αποδοκιμάζονται στις εκλογικές διαδικασίες.
Και κρίνονται, βεβαίως, όχι τόσο για όσα έγιναν, αλλά κυρίως για όσα δεν έγιναν και παρέμειναν υποσχέσεις.
Μένει να δούμε προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα.
Χαλκίδα, Σεπτέμβριος 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου