Η ΑΒΕΛΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ

Το παράδειγμα της παράκαμψης – κόμβου ΛΙΜΝΗΣ
και η πρόσβαση στην παραλία ΚΑΨΑΛΩΝ

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πανευβοϊκό βήμα την 28-8-2003)

Ανήκω στην προνομιακή εκείνη κατηγορία των ανθρώπων που είχαν και το φετινό καλοκαίρι την ευκαιρία να επισκεφθούν τους όμορφους, φιλόξενους και αγαπημένους τόπους του νησιού μας, της Εύβοιας.

Κάθε φορά, διαπιστώνει κανείς τις ξεχωριστές της φυσικές ομορφιές, τις καθαρές της θάλασσες, τις δανδελένιες ακτές, τα πανέμορφα δάση της. Κάθε φορά, η Εύβοια, έχει κάτι καινούργιο να σου δείξει, κάθε φορά την ανακαλύπτεις.
Αυτά ακριβώς είναι και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, σε σχέση με άλλες περιοχές της χώρας μας και όχι μόνο.

Τα πλεονεκτήματα αυτά αποτελούν την αναγκαία και ικανή συνθήκη για μια ελεγχόμενη τουριστική ανάπτυξη του νομού, κάτι που, στο σημερινό οικονομικό περιβάλλον, φαίνεται να είναι η μόνη σχεδόν ελπίδα για τις περισσότερες περιοχές του νησιού μας.

Ταυτόχρονα όμως διαπιστώνει κανείς και ελλείψεις στις υποδομές, ελλιπείς κατασκευές, επιγραφές με ανακοινώσεις έργων που η έναρξή τους καθυστερεί χρόνια και που, στην καλύτερη περίπτωση ολοκληρώνονται, χρονικά, με επίσης μεγάλες καθυστερήσεις και με κόστος πολλαπλάσιο του προϋπολογισθέντος.
Οι δικαιολογίες μύριες.
Το αποτέλεσμα όμως μετράει και αυτό είναι στο τέλος που γέρνει την πλάστιγγα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση. Προς την ανάπτυξη, δηλαδή, ή προς την στασιμότητα.
Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα, είναι νομίζω αρκετά, για να επιβεβαιώσουν του λόγου το αληθές.
Παράδειγμα 1ο. Το έτος 1994 ανακοινώθηκε το έργο « Κόμβος – Παράκαμψη Λίμνης». Έργο αναγκαίο και επιβεβλημένο. Εντάχθηκε στον προγραμματισμό και χρειάστηκαν επτά (7)!!!!! ,περίπου, χρόνια για να «ολοκληρωθεί». Εγκαινιάστηκε, νομίζω, το έτος 2001 μετά «Βαΐων και κλάδων».
Εκτελέστηκε, όμως, εγκαινιάστηκε και δόθηκε στην κυκλοφορία ένας σημαντικός κόμβος χωρίς να υπάρχει το αυτονόητο. Διαγράμμιση και Φωτισμός.
΄Αν δεν απατώμαι, δεν χορηγείται άδεια λειτουργίας σε οποιοδήποτε βενζινάδικο, αν, προηγουμένως, δεν φωτιστεί ε π α ρ κ ώ ς ο κόμβος εισόδου και εξόδου των αυτοκινήτων για την προμήθεια βενζίνης.
Πώς μπορεί να δίνεται στην κυκλοφορία Δημόσιος κόμβος και να λειτουργεί επί σειρά ετών χωρίς την ύπαρξη φωτισμού, με ροές αυτοκινήτων:
Από: Ροβιές προς Χαλκίδα
Ροβιές προς Λίμνη
Λίμνη προς Ροβιές
Λίμνη προς Χαλκίδα
Χαλκίδα προς Ροβιές
Χαλκίδα προς Λίμνη.

Αν αυτό δεν αποτελεί αδικαιολόγητη προχειρότητα και ελλιπή κατασκευή, αδυνατώ να βρω καταλληλότερη λέξη στο Ελληνικό Λεξιλόγιο. (Κάποια στιγμή βεβαίως θα τοποθετηθεί φωτισμός. Ελπίζουμε πριν συμβούν μοιραία γεγονότα, αφού την νύχτα δεν διακρίνεται ο κόμβος.)
Παράδειγμα 2ο: Σε ποια ανάπτυξη, πλην της τουριστικής, μπορεί να αποβλέπει ο κάτοικος στα ΚΑΨΑΛΑ της Καρυστίας;
-Αγροτικό εισόδημα; Ο κατακερματισμός του αγροτικού κλήρου σε συνδυασμό με το ορεινό του εδάφους, και το κύκλωμα διάθεσης των αγροτικών προϊόντων, το αποκλείει.
-Μισθωτή εργασία; Η ανυπαρξία βιομηχανικής υποδομής, επίσης, το αποκλείει.
-Η πανέμορφη φυσική παραλία του χωριού (ΝΗΜΠΟΡΙΟ) και η τουριστική της αξιοποίηση, αποτελεί, ίσως τη μοναδική διέξοδο των κατοίκων, η οποία παραλία , όμως, είναι απροσπέλαστη λόγω ενός χείριστου και απαράδεκτου χωματόδρομου, που η κατασκευή του χρόνια καρκινοβατεί και ουδείς γνωρίζει πότε και αν τελειώσει. Προς το παρόν την απολαμβάνουν παραθεριστές με τα κότερα που την επισκέπτονται από την απέναντι ακτή της Αττικής.)
(Παρέλκει να αναφέρουμε το ανύπαρκτο οδικό δίκτυο, που θα αναδείξει τις ανατολικές ακτές του Αιγαίου, με τις, απίστευτης ομορφιάς, παραλίες του.)

Για όλα τούτα, ποιος άρα ευθύνεται;
-Το κακό το ριζικό μας;
-Η προχειρότητα στο σχεδιασμό;
-Αθώες αβλεψίες;
-Έλλειψη ή αδυναμία ελέγχου;
-Ο δημόσιος χαρακτήρας του έργου; (κορόιδο λαέ!!!)
-Άλλες σκοπιμότητες;

Ο καθένας γνωρίζει την αιτία. Γιατί, δηλαδή, κατασκευάζονται φτωχά και ελλιπή δημόσια έργα αλλά πλούσιοι κατασκευαστές.
Και όλοι ευελπιστούμε ότι το μέλλον, για τον τόπο μας, θα γίνει καλύτερο, όταν οι άνθρωποι που σχεδιάζουν και ελέγχουν στο δημόσιο, υπόκεινται και οι ίδιοι σε ουσιαστικό έλεγχο αποτελεσματικότητας.
Γιατί όπου εφαρμόστηκε ο έλεγχος και όπου μετρήθηκε η αποτελεσματικότητα, μηδέ της πολιτικής διαδικασίας εξαιρουμένης, υπήρξαν θαυμαστά αποτελέσματα, με σημαντικό οικονομικό και κοινωνικό όφελος.
Χαλκίδα 20-8-2003
Χρήστος Δ. Παγώνης

Δημοσιεύτηκε στο «ΠΑΝΕΥΒΟΪΚΟ ΒΗΜΑ» της 28-8-2003.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΛΛΟ

(Δημοσιεύτηκε στο Πανευβοϊκό Βήμα, 23/4/2003)

Δεν υπάρχει αμφιβολία, είναι πανθομολογούμενο το γεγονός ότι η πόλη της Χαλκίδας και ο νομός Ευβοίας, χρόνια τώρα, υστερούν στο τομέα της ανάπτυξης.
Καμιά σοβαρή, ουσιαστική παρέμβαση έχει γίνει που να θέτει σε τροχιά ανάπτυξης την πόλη μας.
Στην απραξία της κυβέρνησης στο Νομό, ήλθε να προστεθεί σαν ταφόπετρα και η απραξία των Δημοτικών και Νομαρχιακών Αρχών της προηγούμενης τετραετίας, για την οποία απραξία, βεβαίως, και κρίθηκαν.

Την προηγούμενη θητεία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης αλλά και της δημοτικής Αρχής της πόλης της Χαλκίδας, υπήρξαν μεγαλεπήβολα σχέδια, για να αναδειχθεί η πόλη σε κέντρο Εμπορίου, Τουρισμού και Υπηρεσιών. Λόγια μεγάλα για συνεδριακά κέντρα, αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων, ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Για άλλη μια φορά αναντιστοιχία λόγων και έργων.
Αδυναμία αποτελεσματικής διαχείρισης.
Αδυναμία ουσιαστικών παρεμβάσεων για αντιστροφή της φθίνουσας πορείας
Αδυναμία σχεδιασμού
Αδυναμία διαπραγμάτευσης με την κεντρική εξουσία για εξασφάλιση ενός σημαντικού μεριδίου από την " πίττα", για την χρηματοδότηση έργων υποδομής.

Αλλά για όλα αυτά, όπως ήδη αναφέρθηκε, οι αρχές εκείνες κρίθηκαν και η πολιτική τους αποδοκιμάστηκε από την πλειοψηφία των πολιτών.

Χρέος της νέας Δημοτικής και Νομαρχιακής Αρχής, αδήριτη αναγκαιότητα, μονόδρομος για την ανάπτυξη της πόλης και του Νομού είναι να ενσκήψουν με υπευθυνότητα, σοβαρότητα και αποφασιστικότητα στην ιεράρχηση των προβλημάτων και να εντείνουν τις προσπάθειες επίλυσής τους, διότι οι καιροί ου μενετοί.

- Δεν μπορεί να περιμένει άλλο το κυκλοφοριακό της πόλης της Χαλκίδας. Όχι βεβαίως με πρόχειρα και αποσπασματικά μέτρα αλλά με συνολική ολοκληρωμένη μελέτη. Είναι βέβαιο ότι τα όποια πρόσκαιρα προβλήματα γεννηθούν θα εξαφανιστούν όταν οι σωστές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, με όποιες αποφάσεις απαιτηθούν, συμβάλλουν στην επίλυση αυτού του χρονίζοντος και σοβαρού προβλήματος της πόλης της Χαλκίδας.
- Δεν μπορεί να παραμένουν αυτές οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στις εισόδους και τις εξόδους της πόλης. Δυσφημείται η πόλη. Αγανακτούν οι κάτοικοί της, απαξιώνονται οι θεσμοί.
Όταν κάποιος χρειάζεται 45΄ να φτάσει από την Αθήνα στη Χαλκίδα και άλλα 45΄ τουλάχιστον για να παρακάμψει την πόλη πηγαίνοντας προς τον Βορρά ή το Νότο δεν πρόκειται να επανέλθει στην περιοχή.
- Δεν μπορεί να περιμένουν άλλο δεκάδες κάτοικοι των συνοικιών Ζ΄ & Η΄ την περίφημη πράξη εφαρμογής, πληρώνοντας χαράτσι για τα σπίτια που χρησιμοποιούν ως πρώτη κατοικία. Σε ποια χώρα της Ευρώπης μπορούν συντεχνίες να ταλαιπωρούν ψυχικά, οικονομικά και κοινωνικά εκατοντάδες ανθρώπους με την ευτελή δικαιολογία της παράβλεψης;
- Δεν μπορεί να παραμένει το Ιστορικό Κέντρο της πόλης (συνοικία της Αγίας παρασκευής) σ΄ αυτή την άθλια κατάσταση. Ετοιμόρροπα, εγκαταλειμμένα, ερειπωμένα κτίσματα έχουν μετατραπεί σε εστίες μόλυνσης. Ιστορικά μνημεία σημαντικότατης αξίας παραμένουν στο έλεος της τύχης τους.(π.χ. σπίτι της οδού Παίδων κλπ). Το Τζαμί παραμένει ερμητικά κλειστό, αναξιοποίητο.
Δεκάδες πόλεις έχουν αξιοποιήσει το Ιστορικό τους Κέντρο, με ήπιες παρεμβάσεις, με σεβασμό στην παράδοση και την αρχιτεκτονική της περιόδου που δημιουργήθηκαν. ΕΜΕΙΣ;
- Το κτίριο της ¨ΑΡΕΘΟΥΣΑΣ" αποτελεί ντροπή για όλους μας, μα κυρίως για τις αρχές της πόλης. Παρόμοια κτίρια έχουν αξιοποιηθεί σε άλλες πόλεις με θαυμάσια αποτελέσματα, όσον αφορά την αισθητική τους, τη χρηστικότητά τους, την προσφορά τους στην αρχιτεκτονική και βιομηχανική ιστορία του τόπου τους. ΕΜΕΙΣ;
- Δεν μπορεί να παραμένουν άλλο οι Φυλακές στο Κέντρο της πόλης. Δυστυχώς, από λαθεμένους χειρισμούς, πριν λίγα χρόνια, χάθηκε μια σημαντική ευκαιρία να απομακρυνθούν από την καρδιά της πόλης και να μετατραπεί ο χώρος σε πνεύμονα πρασίνου. Η απομάκρυνσή τους αποτελεί, κατά τη γνώμη του γράφοντα, αίτημα πρώτης προτεραιότητας.
- Πόσο χρόνο, αλήθεια, θα εξακολουθεί να μας τρομάζει το κτίριο του "ΑΣΑΧ", που η εγκατάλειψή του, μόνο εστία μόλυνσης αποτελεί για την περιοχή;
- Για πόσο χρόνο ακόμη μπορεί η επιχείρηση των Τσιμέντων Χαλκίδας να μολύνει ανεξέλεγκτα το περιβάλλον, με δυσμενέστατες συνέπειες στην Υγεία των κατοίκων της πόλης; Για πόσο χρόνο, ακόμη, θα μπορεί να εμπαίζει τις τοπικές αρχές με δήθεν σχέδια ανάπλασης του περιβάλλοντος και χρονοδιαγράμματα που πέφτουν έξω, μερικά χρόνια; Σε ποια άλλη χώρα της Ευρώπης υπάρχει αντίστοιχη Μονάδα με αυτές τις πρωτόγονες εγκαταστάσεις; (Τα ερωτήματα απαιτούν απάντηση)

Αυτή η αδρή επισήμανση κάποιων σημαντικών προβλημάτων της πόλης της Χαλκίδας, ευελπιστούμε να συμβάλει στην προσπάθεια επίλυσής τους.
Το ενθαρρυντικό ξεκίνημα της νέας Δημοτικής Αρχής, μας δίνει νότα αισιοδοξίας.
Ο δρόμος είναι μακρύς. δύσβατος, γεμάτος εμπόδια.
Χρειάζεται σχέδιο, μα και διαπραγματευτική δυνατότητα. Απαιτείται ανάδειξη των προβλημάτων, επιμονή στην επίλυσή τους, κινητοποίηση των κατοίκων.
Οι απλές διακηρύξεις "περί εντάξεων έργων", μεταθέτουν, εν πολλοίς, την επίλυση προβλημάτων. Λειτουργούν ως ναρκωτικό.
Ο χρόνος κυλά πολύ γρηγορότερα από όσο θα θέλαμε.
Ο χρονικός ορίζοντας της "ανοχής", περιορίζεται.

Ελπίζουμε το τέλος αυτής της τετραετίας θα είναι πολύ καλύτερο από εκείνο της προηγούμενης.

Ευχόμαστε να μην διαψευστούμε.
Χρήστος Δ. Παγώνης
Χαλκίδα, Απρίλιος 2003